Als je dit kan lezen hebben we weer elektriciteit…

Maandag begin van de middag zijn we naar Agona gegaan samen met Yao en Marlieke. Daar aangekomen werden we totaal overvallen door Nana Afia’s enthousiasme. Nana Afia is de oprichtster van de school en eigenaar van een guesthouse waarmee ze de school financiert. We zijn direct aangenomen als haar kinderen. We hoeven dus zeker niet bang te zijn dat we iets te kort zullen komen.
Nana Afia heeft ons aan allerlei belangrijke mensen van het district laten zien. (hoofd van onderwijs, officier van justitie en hoofd van politie) Dit zodat zij weten dat wij er zijn en zodat wij indien nodig al een netwerk hebben.

Voor de komende tijd wonen we in een huisje dat aan de school vastzit. De school staat in een erg mooi stuk regenwoud en is ongeveer een half uur van Agona vandaan. We koken voor onszelf en de groenten die we willen eten kunnen we gewoon uit de ‘tuin’ halen.

Wat wel schrikken was is dat we geen stromend water en elektriciteit hebben. En geloof ons, dat gebruik je normaal meer dan je door hebt!
Zelfs bij kamperen heb je altijd wel ergens een kraan en een stopcontact in de buurt. Maar dat is bij ons dus niet het geval. We wassen ons met emmers water, licht hebben we van vuurvliegjes en de maan. De vraag “wat moeten we nog doen voor het donker is?” wordt al een standaardzin. Als de schemer er eenmaal is, is het in no time donker en dan dus echt donker.

Onze dagen beginnen sinds kort om 6 uur. Om 8uur komt de schoolbus aan. Dinsdagochtend stonden we te wachten en daar was de schoolbus. In Nederland zouden er max. 12 personen in gaan. Maar nu zaten er 40 (zegguh veertig!!!) kinderen tegen het raam geplakt. Eerst waren ze erg verlegen en kwamen ze ons met een buiginkje of saluerend begroeten, maar daarna hebben we een uitgebreid uitwendig onderzoek gehad. Ze veegden over onze huid om te kijken of dat wit er niet af te vegen was. Ons ‘zachte’ haar was ook erg bijzonder voor ze.

Pieter heeft afgelopen week les gegeven aan de kinderen van 6-12 jaar en Ils eerst aan een grote klas kinderen in de leeftijd van 2-6 jaar. De klas van de kleinste gaat nog gesplitst worden.

Het was een drukke week, een soort sprong in het diepe. We zitten helemaal vol met nieuwe indrukken, hier over later meer, wij gaan lekker relaxen op de compound.

P.S. Maarten bedankt voor de koffie!!