Wat een wereld!
Door: Pieter en Ils
Blijf op de hoogte en volg Pieter en Ilze
01 April 2008 | Ghana, Agona
He lieve mensen, het zit er bijna op. Na 3 weken reizen is het tijd om in te pakken en door te reizen naar het koude Nederland. Het laatste bericht vanuit Ghana, dat kan dus geen korte zijn ;-)
Eerst zijn we naar Mole National Park geweest, dat ligt halverwege Ghana. Na een reis van 2 dagen over zandweggetjes kwamen we er door elkaar geschud aan. We zouden de volgende ochtend op wandelsafari gaan om olifanten te spotten, maar jammer genoeg begon die dag daar ook het regenseizoen weer. Gelukkig konden we ’s middags, tussen de buien door, toch op safari. Maar doordat het regenden hoefden de dieren niet per se het park uit te komen naar het meer, waardoor er niet veel dieren te zien waren. Maar uiteindelijk hebben we wel 2 olifanten vanaf 20 meter ongeveer gezien, antilopes en van die zwijnen uit de Lion King die op Timon lijken.
De volgende morgen moesten we om 4.00 a.m. de bus hebben. Dat was de enige bus die daar vandaan reed. Toen zijn we naar Bolgatanga gegaan, dat ligt helemaal in het noorden. We zijn naar de grens van Burkina Faso geweest, maar we mochten de grens niet over, want dan hadden we Ghana niet meer in gekund, niet zo handig dus.
In Paga heeft Pieter aan een krokodil een levende kip gevoerd. Paga is een klein dorpje aan de grens met BF waar ze een meer hebben waar ongeveer 200 krokodillen in rond zwemmen. Ze zien de krokodil daar ongeveer als heilige en ze zijn er ook zeker van dat de krokodillen de mens niets aan doen. Ils was daar minder zeker van, wat zijn die beesten ongelooflijk groot en lelijk van dichtbij!!
In het noorden is eigenlijk alles anders dan in Kumasi eo. Het is er super droog, de dorpen bestaan uit kleine lemen hutjes en het is er een stuk armoediger, veel dorpen hebben helemaal geen stroom. Rondom Kumasi is het vooral christelijk, maar in het noorden wonen veel moslims, daarom zie je daar overal brommertjes, moskeeën en erg veel vee, voornamelijk op straat. En wat ons ook nog erg opviel was dat de mensen daar wél Engels spreken.
En toen was het tijd om naar Accra te gaan om Ils d’r moeder en broer Ewout op te halen!!! Yoehoe! Stiekem waren we allebei wel een beetje zenuwachtig. Maar na een dikke knuffel voelde het als vanouds! Heerlijk om ze weer te zien! We hebben 1 nacht in Accra geslapen en daarna zijn we in Cape Coast ‘blijven hangen’. Daar zijn we naar 2 slavenforten geweest. Pieter en Ils hadden die al gezien, maar ook nu was het weer indrukwekkend. We zijn naar Kakum National Park geweest en hebben daar op 40 meter hoogte over een touwbrug boven het regenwoud gelopen. Erg mooi! Op de terugweg genoten van een verfrissende kokosnoot.
Maar bovenal genoten van elkaar, het super mooie weer en het strand! Ma bleef maar zeggen “Wat een wereld!!”
Na Cape Coast zijn we met onze knieën in onze nek naar Agona gereden. Men wat was dat busje krap! Eten koken, slapen en wassen zonder elektriciteit en stromend water was toch een beetje afzien voor onze wereldreizigers ;-) Maar ze hebben zich er goed doorheen geslagen. De volgende ochtend was er gewoon school. Zoveel obruni’s hadden de kinderen nog nooit bij elkaar gezien! We hebben nog even gekeken hoe ze de parade deden en daarna was het toch tijd om gedag te zeggen. Dat was best raar. Eerst dachten we dat de kinderen niet begrepen dat we écht weggingen en dan dus ook weg uit Ghana. We hebben geprobeerd het ze uit te leggen en gezegd dat als ze een vliegtuig zien dat ze dan maar heel hard moeten zwaaien. Maar toen we uiteindelijk weggingen kwam er nog een groepje meisjes uit de hoogste klas ons vertellen dat we de volgende keer als we komen nog meer obruni’s mee moeten nemen en dat we eigenlijk toch niet weg moesten gaan. Even hard slikken en zwaaien…
Daarna zijn we naar Kumasi gegaan en hebben daar bij Yao en Marlieke gegeten en Ma voorgesteld aan “d’r sister”. Nana bombardeerde ons op dag 1 als haar kinderen en ma was dus direct haar sister. We zijn naar de grootste openluchtmarkt van W-Afrika geweest en uiteraard bleef ma zeggen “wat een wereld!”. Maar de markt is ook wel echt een wereld op zich: vrouwen met spullen op hun hoofd zo hoog als hun eigen lengte, vissenkoppen, varkensneuzen en nog veel meer dingen waar we (gelukkig) niet van weten wat het was!
Vrijdagochtend zijn ma en Ewout, nadat ze hun bus gemist hadden, naar Accra gegaan en waren ze zaterdagochtend weer veilig in Nederland. Lieverds, we hebben genoten van het jullie laten zien waar we woonden en leefden. Bedankt voor de heerlijke dagen!!
Vanavond gaan we met alle vrijwilligers uit eten als afscheid en morgen moeten we onze tas toch écht gaan inpakken. Het is een raar idee om het hier achter te laten, maar een heerlijk idee om in Nederland weer iedereen te zien! Wij genieten nog even van de laatste zonnestralen (hmmm, als die nog komen, het regenseizoen lijkt hier nu toch echt begonnen te zijn…)
Nog even en dan kan er weer geknuffeld worden.
Tot snel!!
Eerst zijn we naar Mole National Park geweest, dat ligt halverwege Ghana. Na een reis van 2 dagen over zandweggetjes kwamen we er door elkaar geschud aan. We zouden de volgende ochtend op wandelsafari gaan om olifanten te spotten, maar jammer genoeg begon die dag daar ook het regenseizoen weer. Gelukkig konden we ’s middags, tussen de buien door, toch op safari. Maar doordat het regenden hoefden de dieren niet per se het park uit te komen naar het meer, waardoor er niet veel dieren te zien waren. Maar uiteindelijk hebben we wel 2 olifanten vanaf 20 meter ongeveer gezien, antilopes en van die zwijnen uit de Lion King die op Timon lijken.
De volgende morgen moesten we om 4.00 a.m. de bus hebben. Dat was de enige bus die daar vandaan reed. Toen zijn we naar Bolgatanga gegaan, dat ligt helemaal in het noorden. We zijn naar de grens van Burkina Faso geweest, maar we mochten de grens niet over, want dan hadden we Ghana niet meer in gekund, niet zo handig dus.
In Paga heeft Pieter aan een krokodil een levende kip gevoerd. Paga is een klein dorpje aan de grens met BF waar ze een meer hebben waar ongeveer 200 krokodillen in rond zwemmen. Ze zien de krokodil daar ongeveer als heilige en ze zijn er ook zeker van dat de krokodillen de mens niets aan doen. Ils was daar minder zeker van, wat zijn die beesten ongelooflijk groot en lelijk van dichtbij!!
In het noorden is eigenlijk alles anders dan in Kumasi eo. Het is er super droog, de dorpen bestaan uit kleine lemen hutjes en het is er een stuk armoediger, veel dorpen hebben helemaal geen stroom. Rondom Kumasi is het vooral christelijk, maar in het noorden wonen veel moslims, daarom zie je daar overal brommertjes, moskeeën en erg veel vee, voornamelijk op straat. En wat ons ook nog erg opviel was dat de mensen daar wél Engels spreken.
En toen was het tijd om naar Accra te gaan om Ils d’r moeder en broer Ewout op te halen!!! Yoehoe! Stiekem waren we allebei wel een beetje zenuwachtig. Maar na een dikke knuffel voelde het als vanouds! Heerlijk om ze weer te zien! We hebben 1 nacht in Accra geslapen en daarna zijn we in Cape Coast ‘blijven hangen’. Daar zijn we naar 2 slavenforten geweest. Pieter en Ils hadden die al gezien, maar ook nu was het weer indrukwekkend. We zijn naar Kakum National Park geweest en hebben daar op 40 meter hoogte over een touwbrug boven het regenwoud gelopen. Erg mooi! Op de terugweg genoten van een verfrissende kokosnoot.
Maar bovenal genoten van elkaar, het super mooie weer en het strand! Ma bleef maar zeggen “Wat een wereld!!”
Na Cape Coast zijn we met onze knieën in onze nek naar Agona gereden. Men wat was dat busje krap! Eten koken, slapen en wassen zonder elektriciteit en stromend water was toch een beetje afzien voor onze wereldreizigers ;-) Maar ze hebben zich er goed doorheen geslagen. De volgende ochtend was er gewoon school. Zoveel obruni’s hadden de kinderen nog nooit bij elkaar gezien! We hebben nog even gekeken hoe ze de parade deden en daarna was het toch tijd om gedag te zeggen. Dat was best raar. Eerst dachten we dat de kinderen niet begrepen dat we écht weggingen en dan dus ook weg uit Ghana. We hebben geprobeerd het ze uit te leggen en gezegd dat als ze een vliegtuig zien dat ze dan maar heel hard moeten zwaaien. Maar toen we uiteindelijk weggingen kwam er nog een groepje meisjes uit de hoogste klas ons vertellen dat we de volgende keer als we komen nog meer obruni’s mee moeten nemen en dat we eigenlijk toch niet weg moesten gaan. Even hard slikken en zwaaien…
Daarna zijn we naar Kumasi gegaan en hebben daar bij Yao en Marlieke gegeten en Ma voorgesteld aan “d’r sister”. Nana bombardeerde ons op dag 1 als haar kinderen en ma was dus direct haar sister. We zijn naar de grootste openluchtmarkt van W-Afrika geweest en uiteraard bleef ma zeggen “wat een wereld!”. Maar de markt is ook wel echt een wereld op zich: vrouwen met spullen op hun hoofd zo hoog als hun eigen lengte, vissenkoppen, varkensneuzen en nog veel meer dingen waar we (gelukkig) niet van weten wat het was!
Vrijdagochtend zijn ma en Ewout, nadat ze hun bus gemist hadden, naar Accra gegaan en waren ze zaterdagochtend weer veilig in Nederland. Lieverds, we hebben genoten van het jullie laten zien waar we woonden en leefden. Bedankt voor de heerlijke dagen!!
Vanavond gaan we met alle vrijwilligers uit eten als afscheid en morgen moeten we onze tas toch écht gaan inpakken. Het is een raar idee om het hier achter te laten, maar een heerlijk idee om in Nederland weer iedereen te zien! Wij genieten nog even van de laatste zonnestralen (hmmm, als die nog komen, het regenseizoen lijkt hier nu toch echt begonnen te zijn…)
Nog even en dan kan er weer geknuffeld worden.
Tot snel!!
-
01 April 2008 - 14:02
Wil V D Dool:
hier een berichtje uit india.
wat een wereldreizigers toch, die moeders van tegenwoordig.
ik ben nu in india bij jaco en sjoerd.
geweldig.
ik wil jullie een goede reis wensen, en een heerlijke thuiskomst.
met een goede herinnering.
liefs t wil jaco en sjoerd.
xx -
01 April 2008 - 14:14
Albert En Karen:
Goede reis naar Nederland!!
-
01 April 2008 - 14:28
Ewout:
En leuk was het zeker. Ik heb heerlijk genoten van jullie en vond het super jullie weer te zien! En idd, Wat een land. Tot snel en veilige reis! -
01 April 2008 - 14:43
Ard:
Lieve jullie,
nog even... Ik heb mijn mannetje alweer heerlijk in de armen gesloten. Oelala ;). Thnx voor de goede zorgen: hij heeft een fantastische tijd gehad! Kom maar snel naar Nederland: dan gaan we jullie eens lekker in de watten leggen! Dikke knuffel! -
01 April 2008 - 15:02
Wienanda:
Lieve Pieteniews,
goede reis en tot vrijdag!
P.S. het zwijn heet Pumbaa ;) -
01 April 2008 - 17:45
Pa Van Den Dool:
Ik kan niet wachten!! -
03 April 2008 - 11:41
G:
Hai lieverds, nog maar 2 nachtjes slapen en dan zien we elkaar....JOEPIE! Wij kunnen niet wachten en Manuel vraagt al de hele week hoeveel nachtjes het nu nog zijn. We kijken er erg naar uit jullie weer te zien en te knuffelen. Eeen hele goede reis, doe voorzichtig en tot heeeeeel snel! Dikke kus van ons! -
04 April 2008 - 14:50
Pieter En Ils:
We zijn weer veilig in NL!! Vandaag rond 11 uur aangekomen. Alles goed, maar wat is het hier koud! ;-) -
07 April 2008 - 10:04
Ariane:
lekker kou dhier he, ben r na een maand nog steeds niet aan gewend, ook al schijnt het zonnetje af en toe!
zo te lezen hebben jullie er nog een leuke reis van gemaakt!
misschien tot snel!
ik zit weer lekker aan mn scriptie :(
dikke kus aad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
